Οι σχιζοφρένιες του Μικροαστού

Ένα πραγματικά ακραία ελεύθερο μυαλό

Eίναι πολλές οι φορές που κάθομαι και απορώ ακόμα και με εμένα. Απαιτώ μία απόλυτη ελευθερία σε όλους τους τομείς. Δεν δέχομαι στάμπες και μάρκες επάνω μου όπως εθνικότητα, θρησκεία, ηλικία, καταγωγή κλπ. Δεν είμαι Έλληνας, δεν είμαι χριστιανός, ούτε 24 χρονών κλπ. Και η θεωρία της ηλικίας είναι μία πλάνη απλά. Ένα νούμερο. Μπορεί να δείς ένα παιδί 8 ετών να σκέφτεται τόσο ανοικτά και σοφά σαν 30-40 ετών. Μπορεί να δεις και έναν 30 ετών που σκέφτεται τόσο ανώριμα σαν πεντάχρονο. Τα δεδομένα της ηλικίας είναι μέσα στην καρδιά μας καθαρά. Εγώ κοντεύω 25. Στο θέμα ζωής κοντεύω τα 5 και ίσως να λέω πολλά. Στο θέμα οριμώτητα ας μιλήσει άλλος για εμένα, όχι εγώ πάντως. Στην τελική είμαι ένας άνθρωπος. Απλά μία ανθρώπινη ύπαρξη σε αυτή την άκρη του πλανήτη που τον είπανε γη. Η μεγαλύτερη αξία είναι του συνανθρώπου μου. Είτε τον ονομάσατε Έλληνα, είτε Καζακστανό, είτε Ρώσσο, είτε Ferrari δεν με αφορά. Τις μάρκες σας αλλού και σε άλλο πρόβατο.

Ο μεγαλύτερος εχθρός είναι ο φασίστας που αρνείται το κάτι διαφορετικό δίπλα του ως ένδειξη κόμπλεξ για την ίδια του την ύπαρξη. Είναι το αφεντικό που τρώγοντας με δέκα κουτάλες και πιρούνες και πετόντας σε εμάς ένα ξεροκόμματο περιμένει και ευχαριστώ. Είναι ο συμβιβασμένος που σαν βασικό πρόβατο της αγέλης τα δέχεται όλα αμίλητος και με σκυφτό κεφάλι μπροστά στο αφεντικό του περιμένοντας να πληρωθεί και να βγάλει την δύναμη του στην τηλεόραση, στην μουσική του, στην γυναίκα του (ο άντρας) ή ακόμα και στα πορτοκάλια του σούπερ μάρκετ. Και τέλος ο μεγαλύτερος εχθρός είναι ο φαλοκράτης-σεξιστής που ξέρει να σκύβει το κεφάλι, να δέχεται ατελείωτες πιέσεις από όλα (δουλειά, εφορία, λογαριασμοί κλπ.) να μην βγάζει άχνα όλη μέρα - κάθε μέρα και όταν γυρίζει σπίτι του να θυμάται πως είναι άντρας και να βγάζει τον αντρισμό του επάνω στη γυναίκα του είτε φωνάζοντας την, είτε βρίζοντας την, είτε ακόμα και χτυπόντας την. Αυτός εδώ θέλει να θεωρείται άνδρας και να νιώσει κυρίαρχος στη ζωή του μέχρι να φάει ξανά πιέσεις αμίλητος. Στην πραγματικότητα είναι ο λιγότερο άντρας απ'όλους που τα έχει χάσει κυριολεκτικά όλα.

Δεν δέχομαι την θεωρία ακόμη και των συνόρων. Όπως έχει πει κάποιος "τα σύνορα είναι χαρακιές πάνω στο σώμα του πλανήτη". Μιλάνε με λόγια για κάτι που κάνουν πως αγαπάνε και ενδιαφέροντε ενώ στην πραγματικότητα μας χωρίζουν σε έθνη, κατηγορίες (φτωχοί, πλούσιοι) και κάνουν πολέμους χτυπόντας ανελέητα την ίδια γη. Μάχες για εκτάσεις, χρυσό, πετρέλαιο. Μάχες με όπλα, βόμβες ακόμη και ατομικές. Πόσο περιμένουνε να αντέξει ο πλανήτης; Και μετά τους φταίμε εμείς που καίμε μιά σημαία. Ένα κομμάτι πανί 1χ1 είναι ρε πρόβατα. Νιώστε λίγο. Αυτά είχα να γράψω εγώ. Γιατί; Γιατί έτσι μου ήρθε, γιατί όχι; ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

ΥΓ1: Tα άρθρα με ονομασία στάμπα "Οι σχιζοφρένιες του Μικροαστού" είναι απλά η αρχή σε μιά αλυσιδωτή αντίδραση του μυαλού μου.

YΓ2: Αφού με έχετε αφήσει ελεύθερο καλά να πάθετε. Ένα λάθος των ανθρώπων που δεν με μάσανε ακόμα ως εχθρό στην συμβιβασμένη και ρομποτική κοινωνίας τους και ένα δεύτερο λάθος των μπούφων που ανήκουν στο roster της ανώτερης δύναμης που δεν ήθελαν να πεθάνω.

ΥΓ3: Θα γράφω όποτε μου έρθει. Δεν έχει πρόγραμμα στις σκέψεις και στα σκαλώματα. Τα λέμε αλάνια.